Siguradong alam ko
magmula nuon ay alam mo na ang aking pagkatao. Patay malisya ka
lamang at muling naidlip. Hindi ko na matandaan ang mga sumunod na
pangyayari. Siguro umalis ako at lumabas ng bahay na kabado. Ang laki
ng takot ko nuon na baka isumbong mo ko kay Mama.
Pero parang wala lang
nangyari. Dumating ang araw na tapos na bakasyon mo dito sa Maynila
ngunit nag-iwan ka ng ilang damit ewan ko kung bakit. Ako naman ay
paulit-ulit na inaalala ang mga sandaling nadama kita. Tandang-tanda
ko kung gaano kalaki at kalambot sa pandama kung ano ang mayrooon ka.
Aaminin ko sa ngayon na ilang beses ako nagparaos habang inaamoy ang
naiwang mong puting brief sa 'yong bag. Hindi ito ang tunay mong
amoy- ilang taon ko pa bago madiskubre ang amoy ng kapwa lalaki.
Ngunit sa malikot kong pag-iisip nakuntento akong simsimin ang amoy
ng panloob mo habang pinapaligaya ko ang aking sarili.
Dalawang taon siguro
ang lumipas nang muli kang magbakasyon. Dumating ang pagkakataon na
tayo lang dalawa ang naiwan sa bahay. Nagpasya ka muling maidlip sa
aming sofa ngunit hindi ka nagpalit ng damit. Sa isip ko nuon, ito
na ang tamang pagkakataon.
Hinupan muli kita pero
hindi ka nagising. Hinahanap hanap ko ang lambot na nadama ko nuong
una ngunit makapal ang maong mong suot. Maingat kong dinadama ang
nagmamalaki mong umbok hanggat sa hindi ako nakatiits at unti-unting
binaba ang zipper mo.
Hindi ako nangahas na
damhin ka sa ganoong paraan lang. Ang pakay ko'y buksan ng lubusan
ang pantalon mo subalit hindi kita makalagan mula sa 'yong sinturon.
Takot akong magising ka.
Hindi ko na matandaan
ngayon kung nilapit ko na lamang ang mukha ko at hinalikang bagya ang
bahagi mong gusto kong isubo. Siguro hindi. Siguro yun lamang ang
paulit ulit na pagpapantasya ko habang inaalala ang sayang na
pagkakataon na 'yon.
Sumuko ako agad at
pinagmasdan ka lamang habang natutulog. Nang magising ka at dumiretso
sa banyo, naisip kong bigla na hindi ko naibalik ang zipper mo sa
pagkakasara. Abot-abot ang nerbiyos ko sa 'yong pagbalik sa sala, sa
gagawin mong pag-uusisa, sa komprontasyon. Takot akong mapahiya pero
takot din ako kung kaya kong gawin ng tama ang paligayahin ka.......
4 comments:
May part 3 pa ba? *hihi* Minsan naman nagbubukas talaga ang zipper ng pantalon kahit walang gumagalaw. So di ka dapat masyado kahaban. :P
yup may last part pa...thanks for visiting ;)
nice, asan na yung kasunod?
*excited lang po
@batag mailap well one of these days tatapusin ko na din hehe..sorry can't find time pa..thanks for the visit
Post a Comment